Κεφάλαιο 19ο: Χαρούμενα Γενέθλια.

Σημείωμα Συγγραφέα: Συγνώμη για το μέγεθος, ίσως να σας κουράσει, αλλά πιστεύω ότι άξιζε τον κόπο. Αυτό είναι το πρώτο κεφάλαιο που έγραψα και με έκανε να ξεκινήσω την ιστορία μου. Καλή ανάγνωση. 

Χαρούμενα Γενέθλια. 

Πέρασαν σχεδόν τρεις μήνες από τότε που χώρισα με τον Jared. Ήμουν ένα πτώμα ή τουλάχιστον ένιωθα σαν ένα. Ένιωθα νεκρή μέσα μου, ότι η ζωή δεν είχε καμία σημασία, ήταν μία καθημερινή ρουτίνα, μία άσχημη συνήθεια. Με είχε βαρεθεί. Είχε κουραστεί. Πέταξε τα συναισθήματα μου στα σκουπίδια μόνο και μόνο για ένα λάθος της στιγμής. Σκέφτομαι το πόσο άδικο έχει και πόσο εγωιστής είναι. Μόνο ένα πράγμα ζητούσα. Συγχώρεση. Αλλά οι ελπίδες μου πέφταν στο κενό.

Θέλω να τελειώσω αυτό το μαρτύριο, να κάνω στην άκρη την περηφάνια μου και να πάω να τον παρακαλέσω να με δεχθεί πίσω, αλλά ήξερα από τώρα ότι θα ήταν όλα μάταιος κόπος. Δεν με αγαπούσε πια, το μόνο που ήθελε ήταν να παίξει μαζί μου και να με παρατήσει. Είχα κάνει απόπειρες να τον ξεπεράσω αλλά και πάλι οι προσπάθειες μου είχαν καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα, ότι τον αγαπούσα. Ήταν το πρώτο άτομο που είχα ερωτευθεί. Που είχα δοθεί ολοκληρωτικά. Επέτρεψα στον εαυτό μου να τον αγαπήσει, δίχως όρια, αν και ήξερα ότι θα πληγωθώ στο τέλος.

Τώρα θρηνώ για την χαμένη μου καρδιά, αυτή που κρατάει εκείνος. Νιώθω σαν μία μηχανή που το μόνο που κάνει είναι αυτό που την περιορίζουν οι άλλοι να κάνει. Η ζωή μου δεν έχει ουσία. Για την ακρίβεια δεν ζω, απλά αναπνέω. Με έκανε να νιώθω ζωντανή. Το μόνο που θέλω είναι να είναι καλά. Αν και βαθιά μέσα μου αυτό δεν μου αρκεί. Θέλω να με αγαπήσει, να ενδιαφερθεί για εμένα. Όπως έκανα παλιά. Όπως νόμιζα ότι έκανε παλιά.. Ξέρω ότι αυτό δεν μπορώ να το έχω. Είναι πολύ αργά πια. Είχα την ευκαιρία μου και την έχασα.

Μου λείπει όμως, που να με πάρει ο διάολος. Τόσο πολύ. Κάθε εκατοστό του κορμιού μου και της ψυχής μου τον αναζητάει.
Θέλω να ξαναδώ τα καταγάλανα μάτια που κάθε φορά που κοίταζα μέσα τους ένιωθα την ψυχή μου να φεύγει από το σώμα μου.
Θέλω να νιώσω ξανά το ζεστό άγγιγμα του στο λαιμό μου και ύστερα τα απαλά του χείλη να κινούνται τρυφερά και ευγενικά μαζί με τα δικά μου.
Θέλω τα δάχτυλα μου να αγγίξουν τις καστανές τούφες των μαλλιών του καθώς κοιμάται.
Μου λείπει η μυρωδιά του, το άγγιγμά του, το φιλί του, η φωνή του, το γέλιο του, το χαμόγελο του, η αγκαλιά του... Μου λείπει ο Jared.

Όλο αυτόν τον καιρό προσπαθούσα να επανέλθω στο κανονικό. Αδύνατον, απλά καθόμουν σιωπηλά μέσα στο δωμάτιο μου κουλουριασμένη στο κρεβάτι και αγκαλιά με την φωτογραφεία του. Με είχε διαλύσει. Είχα πάρει άδεια από την δουλειά και έκανα ό,τι μπορούσα από το σπίτι. Ήθελα να τελειώσω τις εκκρεμότητες μου και μετά να δηλώσω την παραίτηση μου. Η σκέψη ότι μπορεί και να τον συναντούσα με τρομοκρατούσε. Δεν ήθελα να δω λύπηση στα μάτια του. Ο μόνος που με παρηγορούσε ήταν ο Shannon. Το ότι ήταν ακόμα δίπλα μου μετά από όσα έγιναν ήταν πραγματικά εντυπωσιακό.

Από εκείνη την ημέρα στην παραλία ήταν πραγματικά δίπλα μου. Με βοήθησε να ξεπεράσω το πρόβλημα που είχα δημιουργήσει η ίδια στον εαυτό μου με το ποτό. Με επισκεπτόταν συχνά και μερικά βράδια όταν έβλεπε ότι ήμουν σε πολύ άσχημη κατάσταση και ο πόνος δεν ήταν υποφερτός, έμενε μαζί μου. Με κρατούσε στην αγκαλιά του μέχρι να κοιμηθώ και μου έλεγε ότι όλα θα πάνε καλά. Αν δεν είχα και εκείνον.. Μπορεί να ήμουν και νεκρή τώρα. Όχι ότι δεν είχα κάνει απόπειρες αλλά πάντα ήταν εκεί την κατάλληλη στιγμή. Τσακωνόμασταν και στο τέλος με ρωτούσε αν ήθελα να με αφήσει, μου ζήταγε να σεβαστώ την προσπάθεια που κάνει και να μην δώσω μία κλοτσιά και τα καταστρέψω όλα. Νοιαζόταν. Μου το έδειχνε και το εκτιμούσα.

Το ξέρω ότι ήταν λάθος να συγκρίνω τον Jared με τον Shannon αλλά μερικές φορές έπιανα τον εαυτό μου να το κάνει. Ο Shannon ήταν εκεί. Πάντα ήταν εκεί. Σε αντίθεση με τον Jared. Για να πω την αλήθεια δεν ήξερα που ήταν ο Jared, είχα δει μερικά άρθρα ότι ταξιδεύει, αλλά μέχρι εκεί. Δεν είχα ασχοληθεί παραπάνω. Προσπαθούσα να τον ξεπεράσω. Αλήθεια! Αλλά φαινόταν σαν κάτι αδύνατο. Ζούσα σε μία προσωπική κόλαση που είχα καταδικάσει τον εαυτό μου σε αυτή.

Το κινητό μου τηλέφωνο χτύπησε μερικές φορές. Δεν ήθελα να κουνηθώ, φοβόμουν ότι θα διαλυθώ με την παραμικρή κίνηση. Οπότε περίμενα να σταματήσει. Μετά από λίγο το άκουσα πάλι να χτυπάει. Ο επίμονος ήχος του μου τρύπαγε τα αφτιά. Αποφάσισα να απαντήσω καλύτερα. Κάποιος θα ήθελε πολύ να μου μιλήσει ή μπορεί να είναι κάτι επείγον ή ακόμα και από την δουλειά. Το μυαλό μου άρχισε να δημιουργεί τα χειρότερα σενάρια καθώς έτρεχα να το σηκώσω. Κοίταξα την οθόνη. Ο Shannon. Αναρωτήθηκα τι να ήθελε. Συνήθως ερχόταν ως εδώ για να μου πει κάτι, είχε τα κλειδιά του σπιτιού μου.

"Ναι;" απάντησα με αγωνία.

"Ellie! Επιτέλους απάντησες." η φωνή του Shannon από την άλλη μεριά του ακουστικού
ήταν ανυπόμονη.

"Shannon, δεν είμαι και στις καλύτερες μου.. Μπορείς να μου πεις γρήγορα τι χρειάζεσαι;"

"Βασικά θα σου πω εσύ τι χρειάζεσαι! Και αυτό είναι μία έξοδος. Σήμερα, είναι η
κατάλληλη ευκαιρία για να βγούμε.."

"Γιατί τι είναι σήμερα; "

"Τα γενέθλια σου! Λοιπόν, ντύσου, βάψου και προσπάθησε να μοιάζεις με άνθρωπος και θα περάσω να σε πάρω στις 9. "

"Δεν νομίζω ότι είναι τόσο καλή ιδέα." Η αλήθεια είναι ότι είχα ξεχάσει εντελώς τα
γενέθλια μου. Ωραία. Ένας ακόμα χρόνος να μου θυμίζει ότι θα πεθάνω μόνη μου.

"Δεν δέχομαι αντιρρήσεις. Θα είναι όλοι εκεί και είσαι αναγκασμένη να είσαι και εσύ γιατί για εσένα γίνετε!" απάντησε χωρίς να μου δίνει περιθώρια άρνησης.

"Όταν λες όλοι;" ρώτησα καχύποπτα.

"Στις 9 θα μάθεις. Απλή ενημέρωση. Η Venia και ο Tim, θα έρθουν πιο μετά. Ο Tomo και η Vicky έχουν το μωρό. Η Vicky θέλει να σε δει αύριο. " είπε και μου έκλεισε το τηλέφωνο.

Κοίταξα το ρολόι μου. 7:30. Έβρισα από μέσα μου για το μικρό χρονικό διάστημα που μου είχε δώσει. Μιάμιση ώρα μόνο; Ευχαριστώ πολύ Shannon. Έτρεξα στο μπάνιο και έκανα γρήγορα ένα ζεστό ντουζ. Ένιωσα τα μακριά μου μαλλιά να κολλάνε πάνω μου. Με γρήγορες κινήσεις ξυρίστηκα και βγήκα από το μπάνιο. Τυλίχτηκα με μία ζεστή πετσέτα, έπιασα τα μαλλιά μου σε μία ψιλή αλογοουρά ώστε να ασχοληθώ μαζί τους αργότερα. Περπάτησα βιαστικά προς στην ντουλάπα για να διαλέξω ρούχα. Η επιθυμία μου να ντυθώ λίγο διαφορετικά είχε γεννηθεί μέσα μου. Κοίταξα προσεκτικά τα ρούχα μου και έψαξα για κάτι που να "προκαλεί". Τίποτα αρκετά καλό. Το βλέμμα μου έπεσε σε ένα κουτί. Θυμόμουν πολύ καλά ποιος μου το είχε δώσει και γιατί. "Για ειδικές περιστάσεις" μου είχε πει, "αλλά θα είσαι μόνο μαζί μου όταν το φόρας, θέλω να βλέπει ο κόσμος ότι είσαι δικιά μου". Μου άρεσε να ικανοποιώ τον ανδρικό του εγωισμό, μου άρεσε να τον βλέπω να με καμαρώνει ακόμα και με αυτόν τον εγωιστικό τρόπο. Με κολάκευε.

"Κοίτα να δεις.. Ειδική περίσταση, αλλά χωρίς εσένα" ψιθύρισα με ειρωνεία. Τράβηξα το άσπρο κουτί έξω από την ντουλάπα, άνοιξα το καπάκι και θαύμασα το περιεχόμενο του. To μαύρο φόρεμα που ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να φορέσω.

Μόλις σκούπισα όσο καλύτερα μπορούσα το υγρό μου δέρμα άρχισα να ετοιμάζομαι.Φόρεσα τα εσώρουχα που μου είχαν αγοράσει ο Shannon με τον Frank για πλάκα, τα φύλαγα για να βγάλει ο Jared αλλά τώρα έπρεπε να συμβιβαστώ με το ότι απλά θα τα φοράω. Έβαλα προσεκτικά τις ψιλές μου κάλτσες και της ένωσα με τις μαύρες μου ζαρτιέρες. Ύστερα τοποθέτησα το μαύρο μου φόρεμα από δαντέλα πάνω στο σώμα μου. Έριξα μερικές ματιές στον καθρέφτη και πήγα να βαφτώ και να φτιάξω τα μαλλιά μου. Αποφάσισα να τα αφήσω κάτω. Τα ίσιωσα και μετέτρεψα τις άκρες σε μεγάλες μπούκλες. Αφού τελειοποίησα τα μαλλιά μου άρχισα να ασχολούμαι με το μακιγιάζ μου. Αρχικά, σκέφτηκα να κάνω κάτι απαλό εξαιτίας του είδη προκλητικού μου παρουσιαστικού, άλλαξα γνώμη και άρχισα να βάφω τα μάτια μου με μαύρη σκιά. Έκανε το βλέμμα μου πιο άγριο, δίνοντας τους έναν μυστήριο τόνο.  Άφησα τα χείλη μου γυμνά. Δεν ήθελα να δείχνω και σαν πόρνη. Η πόρτα ακούστηκε και έτρεξα να δω ποιος είναι.

"Ellie εγώ είμαι, είσαι έτοιμη;" ακούστηκε ο Shannon. Εμφανίστηκα στην πόρτα για να τον τσεκάρω.

"Δώσε μου πέντε λεπτά ακόμα." τον παρακάλεσα. Τον είδα να στέκεται να με κοιτάει με έκπληξη και θαυμασμό. Του χαμογέλασα και έτρεξα πάλι στο μπάνιο.
Τελείωσα με το μακιγιάζ μου και πήγα να βάλω τις ψιλές γόβες μου.
Μόλις φόρεσα και τα παπούτσια πήρα ένα μαύρο δερμάτινο jacket και πήγα στον Shannon.

Στεκόταν ακριβώς όπως τον είχα αφήσει, έκπληκτος να με κοιτάει με θαυμασμό.
"Λοιπόν; Πώς σου φαίνομαι;" ρώτησα και δάγκωσα το κάτω χείλος μου."Πάμε να φύγουμε μας περιμένουν" απάντησε και προχώρησε προς την έξοδο..
"Τόσο χάλια;" τον ρώτησα λυπημένα και τον ακολούθησα
"Προχώρα."
Δεν είπα τίποτα άλλο, απλά μπήκα μέσα στο αυτοκίνητο του και κοίταγα έξω τον βραδινό ουρανό του Λος Άντζελες.

"Δεν μου είπες που πάμε" τον κατηγόρησα.
"Σε ένα κλαμπ κοντά στο σπίτι μου, εκεί είναι το πάρτι σου. Ξέρω ότι σου αρέσει να τραγουδάς και είπαμε με τα παιδιά να σου διοργανώσουμε ένα πάρτι καραόκε."
"Δεν πρόκειται να τραγουδήσω" δήλωσα πεισματάρικα
"Και όμως θα το κάνεις, επειδή με αγαπάς"
"Όχι."
"Ellie.."
"Όχι."
"Σε παρακαλώ."
"Δεν μπορώ."
Με κοίταξε πληγωμένα. Είχε κάνει τόσα για εμένα..

"Καλά..." ψιθύρισα νευριασμένα. Καταραμένε Shannon Leto με την επιρροή που είχαν τα μάτια σου. Αναρωτιέμαι πόσες κοπέλες να έχει ρίξει στο κρεβάτι με αυτό το βλέμμα. Καημένα κοριτσάκια..

Μόλις φτάσαμε στο κλαμπ, η μουσική ήταν αρκετά δυνατή. Μία μικρή σκηνή, για το πολύ δύο άτομα, ήταν στημένη στην μέση του χώρου, με ένα μικρόφωνο και μία μικρή οθόνη για τους στοίχους πάνω σε ένα μικρό τραπεζάκι. Ένας μεγάλος αριθμός από στρογγυλά τραπεζάκια είχαν περιτριγυρίσει την αυτοσχέδια σκηνή.

Έψαξα μέσα στο πλήθος για γνωστά πρόσωπα και αναγνώρισα αρκετά. Όλα τα μέλη των My Chemical Romance ήταν εδώ. Αρκετοί συνεργάτες από την δουλειά μου, ο Tomo και η Vicky. Κανένας άλλος γνωστός. Πολλά άτομα με αναγνώρισαν και ήρθαν να μου ευχηθούν χρόνια πολλά μέσα σε αυτούς και οι έκπληκτοι Gerard, Frank, Mikey, Ray. Tους χαμογέλασα, τους αγκάλιασα και τους είπα πόσο μου είχαν λείψει. Όσοι με έβλεπαν είχαν την ίδια έκφραση στο πρόσωπο τους. Προσπάθησα να βρω την Lorena ήξερα ότι θα είναι εκεί. Ήθελα να βρω κάπου να καθίσω ήσυχα μαζί της. Είχε περάσει καιρός από την τελευταία φορά που μιλήσαμε. Η Lorena για εμένα ήταν ότι πιο κοντινό μου σε αδερφή. Την γνωρίζω από μικρή και αν και δεν μιλάγαμε συχνά πάντα ήταν εκεί αν την ζητούσα.

Την βρήκα να μιλάει με μερικούς άντρες, τους φλέρταρε και ο ένας της άρεσε μάλιστα. Δεν ήθελα να της την χαλάσω και προσπάθησα να φύγω ευγενικά, αλλά εκείνη με άρπαξε από το χέρι και με τράβηξε κοντά της. Με σύστησε στα αγόρια. Κανένας δεν μου είχε τραβήξει αρκετά το ενδιαφέρον, αν και όλοι τους είχαν μία εντυπωσιακή εμφάνιση. Τους χαιρέτησα και προσπάθησα να φύγω ευγενικά αλλά η Lorena με ακολούθησε. Βρήκαμε ένα τραπέζι απομακρυσμένο αρκετά από την σκηνή και αποφασίσαμε να καθίσουμε εκεί μόνες μας. Συζητήσαμε για διάφορα θέματα, της μίλησα για το πόσο μου είχε λείψει και ότι τελευταία δεν ήμουν τόσο εγώ. Της ζήτησα συγνώμη. Ήξερε τι είχε γίνει με τον Jared. Από στόμα σε στόμα, δεν της είχα μιλήσει απευθείας, δεν τολμούσα. Μόνο στον Shannon το είχα κάνει αυτό. Μου είπε ότι έπρεπε να προχωρήσω στην ζωή μου. Την αγνόησα. Ήξερα ότι ήταν μάταιος κόπος. Μετά μου μίλησε για το πόσο ωραίο είναι το πάρτι και ότι είναι κρίμα που δεν διασκεδάζω. Την παρότρυνα να με αφήσει και να φύγει. Εξάλλου εγώ δεν ήμουν τόσο καλή παρέα. Εκείνη την στιγμή ο Shannon ήταν στην σκηνή με τον Frank.

"Μπορώ να έχω την προσοχή σας;" μίλησε ο Frank.

"Σήμερα, είναι τα γενέθλια ενός πολύ ξεχωριστού ατόμου. Οι τελευταίοι μήνες στην ζωή της ήταν αρκετά δύσκολοι," ένιωσα την έκφραση μου να σκληραίνει καθώς ο Shannon συνέχισε να μιλάει. "επειδή όμως εμείς την αγαπάμε πραγματικά και θέλουμε να της δείξουμε ότι είμαστε δίπλα της ότι και να γίνει, αποφασίσαμε να της διοργανώσουμε αυτό το πάρτι. Πριν έρθουμε εδώ, μου υποσχέθηκε ότι θα τραγουδήσει. Και θα ήταν τιμή μου να της παραδώσω το μικρόφωνο." είπε και κοίταξε προς στο μέρος μου.

"Αλλά πρώτα, έχουμε πολλά σπουδαία άτομα εδώ μέσα" συμπλήρωσε ο Frank.

"Ξέρετε, ο φίλος μου και αδερφός του Shannon, Jared, αποφάσισε να μας τραγουδήσει ένα τραγούδι από το συγκρότημα του, τους 30 Seconds to Mars."
Ώστε ήταν και ο Jared εδώ; Ένιωσα το αίμα μου να εγκαταλείπει το κεφάλι μου. Ο λαιμός μου ξεράθηκε και ένιωθα ότι τα δάκρυα μου θα με προδώσουν. Ποιος μπορεί να τον είχε καλέσει; Για όνομα!

Tον είδα να ανεβαίνει την σκηνή, με έναν τρόπο που πραγματικά σου έκοβε την ανάσα. Τον είχα παρακολουθήσει πολλές φορές να τραγουδάει, αλλά μία κανονική ερμηνεία πάνω στην σκηνή ήταν κάτι το επικό. Δεν μπορούσα να διακρίνω μέσα στον χαμηλό φωτισμό τα ρούχα του. Ο ήχος από το hurricane κατέκλυσε την αίθουσα και η φωνή του απαλή τραγουδούσε τους στοίχους. Ένιωσα τις παλάμες μου να ιδρώνουν και άνοιξα τα χείλη μου για να πάρω μία μικρή ανάσα. Προσπάθησα να μην τον κοιτάω, αλλά ήταν αδύνατον, σαν ένας αόρατος μαγνήτης που με τραβούσε προς το μέρος του. Έκλεισα τα μάτια μου και πείρα μία βαθιά ανάσα, όταν τα άνοιξα με κοίταγε. Η απορία ήταν ζωγραφισμένη στα μάτια του. Γύρισα αλλού το βλέμμα μου.
Ζήτησα ένα ακόμα πότο και το ήπια χωρίς δεύτερη σκέψη. Η Lorena προσπαθούσε να με ηρεμήσει. Ζήτησα κι άλλο ένα.

"Χρόνια πολλά Ellie" τον άκουσα να λέει και κατέβηκε από την σκηνή.

 Κατευθύνθηκε προς το μέρος μου. Ζήτησα ένα τσιγάρο από την Lorena καθώς εγώ είχα ξεχάσει τα δικά μου σπίτι. Το άναψα γρήγορα και ρούφηξα μερικές φορές ώστε ο καπνός να κατακλείσει τα πνευμόνια μου. Με έκανε να νιώθω ωραία, με ηρεμούσε. Όταν ήμουν μαζί με τον Jared, είχα κόψει το κάπνισμα γιατί δεν του άρεσε. Μόλις με είδε με αυτό έκανε μία περίεργη γκριμάτσα.

"Χρόνια πολλά" μου είπε και μου χαμογέλασε συγκρατημένα.

"Ευχαριστώ" απάντησα ψυχρά. Μάζεψα ότι είχε απομείνει από την αυτοπεποίθηση και από τις αντοχές μου και σηκώθηκα για να κατευθυνθώ προς την σκηνή.

"Έllie;"

"Ναι;" γύρισα το κεφάλι και τον κοίταξα με αδιαφορία.

"Είσαι πολύ όμορφη σήμερα" μου είπε και με κοίταξε στα μάτια. Ένιωσα τα μάγουλά μου να κοκκινίζουν μετά από πολύ καιρό. Μέσα όμως στο σκοτάδι δεν μπορούσε να με δει. Έγνεψα απλά και συνέχισα να προχωράω προς στην σκηνή. Δεν κοίταξα πίσω μου.

Στην διαδρομή τράβηξα μία ακόμα τζούρα από το τσιγάρο μου και ο Shannon με βοήθησε να ανέβω στην σκηνή. Μόλις μπήκα στο οπτικό πεδίο όλων των καλεσμένων, μερικά χειροκροτήματα ακούστηκαν και μερικά σφυρίγματα. Γέλασα νευρικά και άρπαξα το μικρόφωνο που μου έδωσε ο Shannon. Τον φίλησα γλυκά στο μάγουλο και τον ευχαρίστησα. Κοίταξα το καλεσμένους μου. Τους ευχαρίστησα που ήρθαν και τους παρότρυνα να περάσουν καλά. Εντυπωσιάστηκα με τον εαυτό μου που κατάφερα να κρύψω τόσο καλά τα συναισθήματα μου. Ο Shannon κατέβηκε από την σκηνή και εγώ τον πείραζα

"Άντε, άντε τουμπανάκι μου, γρήγορα η κοπελιά σε περιμένει" του φώναξα στο μικρόφωνο και όλοι γελάγανε, γέλασα και εγώ. Γύρισε και μου έβγαλε την γλώσσα. Δεν περίμενα τέτοια συμπεριφορά και συνέχισα να γελάω. Αυτή την φορά ήταν κάτι διαφορετικό. Κάτι αληθινό.

Το ότι τον είδα μου έκανε καλό τελικά. Αλλά δεν ήταν αρκετό. Έσβησα το τσιγάρο μου μέσα σε ένα τασάκι που βρήκα.

"Ξέρετε, είχα πάντα μία μικρή αδυναμία στους The Pretty Reckless..." είπα "η Taylor είναι ένας κινούμενος πειρασμός."

"Εσύ να δεις!" φώναξε κάποιος από το κοινό. Ήταν ένας από τους προηγούμενους άντρες που μου σύστησε η Lorena.

"Ευχαριστώ" του είπα και του έκλεισα το μάτι.

"Όπως είπα πριν, έχω μία αδυναμία με τους The Pretty Reckless, όποτε θα ήθελα να τραγουδήσω και ένα τραγούδι τους" κατέληξα.
Ψιθύρισα σε έναν τύπο που ήταν εκεί και ρύθμιζε τα τραγούδια το Miss Nothing και η μουσική του ακούστηκε δυνατά στον χώρο. Χόρεψα. Πάντα είχα αυτοπεποίθηση με την φωνή μου, πάντα μου άρεσε το τραγούδι και ήταν κάτι πολύ σημαντικό για εμένα που δυστυχώς κατάφερα να ασχοληθώ μόνο στα παιδικά μου χρόνια.

I'm miss autonomy, miss nowhere
I'm at the bottom of me
Κατέβηκα από την σκηνή, το μικρόφωνο ήταν ασύρματο. Προχώρησα προς τον Shannon και πέρασα το χέρι μου πάνω από τους δυνατούς του ώμους.

Miss androgyny, miss don’t care
What I've done to me

Τον άφησα και προχώρησα ρυθμικά με την μουσική και άρχισα να πηγαίνω στα τραπέζια των υπόλοιπων καλεσμένων.

I am misused, I don’t wanna do
Be not your slave
Misguided, I mind it, I'm missin the train.

Το βήμα μου έγινε πιο αργό.

And I don't know where I've been
And I don't know what I'm into
And I don't know what I've done to me


Έφτασα στον Gerard και τον Mikey, μπήκα ανάμεσα τους και πέρασα το χέρι μου από την μέση του Mikey.
And as I watch you disappear into the ground
My one mistake was that I never let you down
So I'll waste my time, and I'll burn my mind
On miss nothing, miss everything

Τους άφησα και πήγα στον Frank, κόλλησα πάνω και άρχισα να χορεύω καθώς τραγουδούσα, εκείνος τύλιξε τα χέρια του γύρω από την μέση μου και χόρευε μαζί μου. Διασκέδαζα να πω την αλήθεια.

I’m miss fortune miss so soon
I’m like a bottle of pain
Miss matter you had her
now she’s goin’ away

Απομακρύνθηκα από τον Frank και προχώρησα προς την Lorena. Χόρεψα μαζί της και τραγούδησε μαζί μου

I'm misused, misconstrued
I don’t need to be saved
Miss slighted, I mind it
I'm stuck in the rain

Της χαμογέλασα και απομακρύνθηκα από εκείνη. Τότε ήταν που τον είδα. Εντόπισα το τραπέζι που καθόταν και με παρακολουθούσε. Προχώρησα προς εκείνον, δεν ήταν μόνος του. Ώστε έφερε και την γκόμενα στα γενέθλια της πρώην του; Μπράβο πολύ ώριμο.

And I don't know where I am
And I don't know what I'm into
And I don't know what I've done to me

Κάθισα στα πόδια του και ακούμπησα το κεφάλι μου πάνω στον ώμο του. Μου είχε λείψει, αλλά πιο πολύ το έκανα για να του δείξω ότι είμαι εντάξει και χωρίς εκείνον.
Είχε παγώσει όλο του το σώμα το ένιωθα δεν αντιδρούσε. Έβαλα όλο το νάζι που είχα και τον κοίταξα με προσποιητό παράπονο στα μάτια.

And as I watch you disappear into the ground
My one mistake was that I never let you down
So I'll waste my time, and I'll burn my mind
On miss nothing, miss everything
Miss stealing, Miss everything

Σηκώθηκα από τα πόδια του και πήγα από πίσω του, έσκυψα ώστε το κεφάλι μου να βρίσκεται στο ύψος του δικού του, πέρασα το αριστερό μου χέρι γύρω από τον ώμο του, κρατώντας το μικρόφωνο από το δεξί μου χέρι και συνέχισα να τραγουδάω. Του έδωσα ένα γλυκό φιλί στον λαιμό του, ήξερα ότι του άρεσε πολύ να τον φιλάω εκεί και έφυγα γρήγορα και πήγα προς την σκηνή.

And as I watch you disappear into my head
Well, there's a man who’s telling me I might be dead
So I'll waste my time, and I'll burn my mind
So I’ll waste my time, and I'll burn my mind
On Miss Nothing, Miss Everything.

Έκανα υπόκλιση και όλο το ακροατήριο σηκώθηκε να με χειροκροτήσει εκτός από τον Jared. Τον είδα να κάθεται ακόμα σοκαρισμένος και να με κοιτάει.

"Ωραία! Περνάμε καλά;" φωνές και χειροκροτήματα κατέκλυσαν την αίθουσα.

Εκείνη την ώρα περνούσε από μπροστά μου ένας σερβιτόρος με σφηνάκια πάνω στον δίσκο του. Άρπαξα ένα και το ήπια γρήγορα και το άφησα πάλι πάνω στον δίσκο.

"Ποιος θέλει να ανέβει στην σκηνή να τραγουδήσει;" Είδα την Lorena να σηκώνει το χέρι της.

"Lorena, έλα πάνω!" της φώναξα.

Έτρεξε προς την σκηνή και της έδωσα το μικρόφωνο. Κατέβηκα γρήγορα από εκεί και πήγα να πάρω κάτι να πιω. Ένιωθα ευχαριστημένη μετά από πολύ καιρό και ότι τον άγγιξα με βοηθούσε πολύ. Τελικά ίσως μπορώ να τον έχω με κάποιον τρόπο στην ζωή μου και να είμαι ευχαριστημένη. Έστω και φιλικό. Αλλά και πάλι ήθελα να του δείξω ότι είμαι καλά χωρίς εκείνον.
Άρπαξα άλλο ένα σφηνάκι και το ήπια.

"Ellie.." αυθόρμητα γύρισα να κοιτάξω ποιος με κάλεσε. Ήταν ο Shannon.

"Πώς σου φάνηκα;" ρώτησα ενθουσιασμένη καθώς έπινα άλλο ένα ποτό.

"Ήσουν πολύ καλή," μου είπε "αλλά σταμάτα να πίνεις!  Γιατί το έκανες αυτό στον Jared;"

"Τι έκανα πάλι;" ρώτησα ενοχλημένα.

"Ellie, ξέρεις ότι ακόμα ενδιαφέρεται για εσένα.. για αυτό ήρθε, αλλά εσύ αποφάσισες να του το κάνεις δύσκολο."

"Και εγώ σου λέω ότι δεν του καίγεται καρφί, απλά με βλέπει ότι περνάω καλά και θέλει να με ξαναδεί δυστυχισμένη και δεν ήρθε για εμένα! Για εσένα ήρθε! Για εκείνον εγώ είμαι ένα τίποτα." είπα εκνευρισμένα.

"Έχεις άδικο"

"Με δουλεύεις; Μου κουβάλησε εδώ την νέα γκόμενα και εγώ τρεις μήνες είμαι μέσα και κλαίγομαι σε όποιον βρω!" εκείνη την στιγμή άρχισα να φωνάζω. Μερικά μάτια έπεσαν πάνω μας, μαζί και τα δικά του.

"Και εσύ προσπάθησες να τον ξεπεράσεις." μου υπενθύμισε.

"Εκείνος μου το ζήτησε. Shannon, μην το συνεχίζεις. Απλά, άσε με να περάσω καλά." του είπα και έφυγα.

Μόλις το όλο θέμα με το καραόκε τελείωσε το όλο σκηνικό δημιουργήθηκε σε κλαμπ. Όλοι χόρευαν στον ρυθμό της μουσικής και τα ποτήρια από ποτέ άδειαζαν το ένα μετά το άλλο.
Ένιωσα κάποιος να με σκουντάει ελαφρά. Ήταν ο Jared.
"Ellie, πρέπει να μιλήσουμε." ήμουν υπερβολικά ζαλισμένη για να του αρνηθώ οπότε απλά τον ακολούθησα.

Mε τράβηξε και μπήκαμε σε ένα δωμάτιο, είχε μέσα μουσικά όργανα.

"Γιατί το έκανες αυτό;" με ρώτησε.

"Δεν καταλαβαίνω για τι πράγμα μου μιλάς, απλά περνάω καλά στα γενέθλια που μου οργάνωσε ο αδερφός σου" του απάντησα.

"Αν σε ευχαριστεί να παίζεις με τα συναισθήματα των άλλων τότε απορώ γιατί σε αγάπησα" το είπε περισσότερο στον εαυτό του παρά σε εμένα.

"Δεν είμαι εγώ αυτή που παίζει, και το ξέρεις πολύ καλά!"

"Δεν ξέρεις τι λες."

"Ξέρω πολύ καλά τι λέω, δεν είμαι εγώ αυτή που σε παράτησε, δεν ήμουν εγώ αυτή που έκανε πίσω
στην πρώτη δυσκολία. Πέταξες τα συναισθήματα μου στα σκουπίδια μόνο και μόνο επειδή μέθυσα λίγο! Ρόδα είναι και γυρίζει Jared! Όταν εσύ ήσουν στην περιοδεία και πηδιόσουν με τα κοριτσάκια σου, εγώ ήμουν πίσω και σε περίμενα, σε σεβάστηκα, σε αγάπησα."

"Αν με αγαπούσες λίγο θα με εμπιστευόσουν."

Πείρα μία βαθιά ανάσα, ήξερα ότι αυτό θα κατέληγε σε τσακωμό και το κεφάλι μου ένιωθα να βουίζει. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση ίσως να συζητούσα μαζί του. Αλλά όχι τώρα.

"Ξέρεις κάτι, δεν βγάζει πουθενά. Καλύτερα να το λήξουμε εδώ." του είπα, "μακάρι να μην σε είχα γνωρίσει ποτέ." μουρμούρισα.

"Αλήθεια;" τον κοίταξα στα μάτια. Το χρώμα τους άρχισε σκουραίνει, ήξερα πολύ καλά αυτό το βλέμμα.

"Δεν αντέχω άλλο"

"Το ξέρω ότι με αγαπάς ακόμα." μου είπε. Ξεροκατάπια, καθώς άρχισε να κινείτε προς το μέρος μου, έκανα μερικά βήματα πίσω.

"Μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου"

"Τότε εξήγησε μου γιατί φοράς το φόρεμα που σου αγόρασα; Γιατί το κράτησες; Γιατί προσπάθησες
να με ελκύσεις σήμερα; Γιατί προσπαθείς ακόμα και τώρα να μου δείξεις ότι είσαι καλά;"

"Δεν προσπαθώ να αποδείξω τίποτα. Εσύ με χώρισες όχι εγώ."

"Το έκανα επειδή αυτό μας κατέστρεφε και τους δύο. Το έκανα γιατί πήγες και φίλησες τον πρώτο τυχόντα μπροστά στα μούτρα μου."

"Το έκανες επειδή με βαρέθηκες."Το σώμα μου κόλλησε πάνω στον τοίχο, ένιωθα σαν το θήραμα του. Ήταν ο κυνηγός.

"Ίσως να έχεις δίκιο"

"Σε μισώ"

"Δεν με πειράζει."

"Γιατί είσαι τόσο κόπανος;" Τα μάτια του ήταν σταθερά πάνω στα δικά μου.

"Σου άρεσε παλιά αυτό."

"Ποτέ δεν μου άρεσε αυτός ο Jared. Θέλω τον Jared που αγάπησα. Αυτός εδώ είναι ένας εγωκεντρικός κόπανος." Είχε φτάσει τόσο κοντά σε εμένα που τα χείλη μας ήταν σε επικίνδυνη απόσταση, παρόλα αυτά, τα σώματα μας δεν άγγιζε το ένα, το άλλο.

"Jared, δεν είμαι κανένα παιχνίδι σου." προσπάθησα να αμυνθώ.

"Δεν είσαι;" τι θράσος, τα χείλη του σχεδόν ακουμπούσαν τα δικά μου. Προσπάθησα να μετακινηθώ αλλά με είχε στριμώξει.

"Άσε με να φύγω."

"Μα γιατί; Περνάμε τόσο καλά οι δύο μας εδώ μέσα." Άπλωσε το χέρι του και κλείδωσε την πόρτα με τα μάτια του να είναι ακόμα κολλημένα πάνω στα δικά μου.

"Θα έπρεπε να φέρεις και την καινούρια σου κοπέλα. Θα κάναμε ένα καλό τρίο λοιπόν." ο τόνος της φωνής μου ήταν ειρωνικός.

"Καλή ιδέα. Αλλά αυτή δεν είναι τόσο καλή όσο εσύ σε πολλά πράγματα." μου απάντησε με τον ίδιο τρόπο.

"Τι έγινε; Ο Leto εκεί κάτω μας έχει στηθεί;"

"Γιατί δεν κατεβαίνεις λίγο πιο κάτω να δεις; Κάποτε σου άρεσε πολύ αυτή η δουλειά."  δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Τα χείλη του άγγιξαν τρυφερά το αυτί μου.

"Ξέρεις κάτι; Ίσως να ήμουν μόνο μαζί σου γιατί ήσουν πολύ καλή σε αυτό. Ίσως να είμαι και τώρα εδώ, επειδή ξέρω ότι θα το κάνεις. Θα έκανες ότι και να σου ζητούσα, όπως τότε έτσι και τώρα." ήξερα ότι είχε δίκιο. Δεν απάντησα απλά τον κοιτούσα.
Άρχισε πάλι να έρχεται πιο κοντά. Νόμιζα ότι θα με φιλήσει αλλά τον διέκοψα.

"Ξέρεις, αν έμαθα κάτι μέσα σε αυτούς τους μήνες, είναι ότι υπάρχουν πολύ καλύτεροι από εσένα στο κρεβάτι. Και μερικοί, είναι εκεί έξω αυτή την στιγμή. Οπότε δεν θα πήγαινα μαζί σου." το χαμόγελο μου έγινε ειρωνικό. Προσπάθησα να πληγώσω τον εγωισμό του. Και τα κατάφερα.
Τον είδα να απομακρύνεται.

"Πήγες με άλλους." συμπέρανε. Δεν μπορούσα να αποκρυπτογραφήσω την έκφραση του. Εκείνη την στιγμή το βρήκα σαν ευκαιρία και προσπάθησα να φύγω. Άνοιξα την πόρτα αλλά με πρόλαβε, την έκλεισε με δύναμη και με τράβηξε μακριά της. Μόλις την ξανακλείδωσε, τα χέρια του με κόλλησαν στον τοίχο.

"Πόσους;" είχε θυμώσει.

"Δεν είναι δική σου δουλειά πλέον." του απάντησα γρήγορα.

"Πόσους;" δεν τον είχα ξαναδεί τόσο θυμωμένο. Ούτε όταν χωρίσαμε δεν αντέδρασε έτσι. Τα χέρια του με πίεσαν στον τοίχο.

"Δεν κρατούσα λογαριασμό. Συγνώμη." είχα αρχίσει να φοβάμαι αλλά δεν έπρεπε να του το δείξω. Απομακρύνθηκε εκνευρισμένα, η φλέβα κάτω από το μάτι του άρχισε να πάλλεται όπως έκανε κάθε φορά που ήταν θυμωμένος ή ....

Πέρασε τα δάχτυλα του μέσα από τα μαλλιά του και έγλειψε τα χείλη του για να τα υγράνει.

"Σε παρακαλώ! Και πάλι ό,τι και να σου ζητούσα θα το έκανες. Ξέρεις γιατί;" εκείνη την στιγμή ήρθε πολύ κοντά μου. "Γιατί με αγαπάς. Και το ξέρω. Το βλέπω στα μάτια σου. Είσαι πολύ κακή ψεύτρα Ellie, δεν μπορείς να με ξεγελάσεις!" είπε και ήξερα ότι μιλούσε ο εγωισμός του.

"Δεν ξέρεις τι λες. Σε έχω ξεπεράσει εδώ και πολύ καιρό." τώρα δεν ήμουν σίγουρη για το ποιος από τους δυο μας έλεγε ασυναρτησίες. Γέλασε ειρωνικά και ήρθε κοντά μου.

"Για ξαναπέστο μου λίγο.. Δεν σε άκουσα. Τι ακριβώς έχεις κάνει;" τα μάτια του κοιτούσαν πάλι μέσα στα δικά μου. Δεν μπορούσα να μιλήσω ξαφνικά... Ένιωθα όλες μου τις άμυνες να πέφτουν.

"Αυτό ακριβώς σκέφτηκα και εγώ." είπε και απομακρύνθηκε πάλι. Για μια στιγμή με ξανακοίταξε. Όταν λέω με ξανακοίταξε δεν εννοώ ότι τα μάτια του έπεσαν πάλι πάνω μου. Αλλά το βλέμμα του.. Ήταν διαφορετικό. Για μία στιγμή ήταν ο δικός μου ο Jared. Ο Jared που ερωτεύτηκα. Τα μάτια του έπεσαν πάνω στους καρπούς μου και η έκφραση του σκλήρυνε. Ήξερα πολύ καλά τι είχε δει και προσπάθησα να το κρύψω. Ήρθε κοντά μου και τράβηξε σχεδόν βίαια το χέρι μου. Είδε τα σημάδια και τώρα ήταν πάλι έξαλλος.

"Τι στο διάολο είναι αυτό;" φώναξε. Δεν του απάντησα για ακόμα μία φορά. "Είσαι ηλίθια;" φώναξε. Δεν καταλαβαίνω πιο είναι το πρόβλημα του. Πρώτη φορά έχανε έτσι τον έλεγχο.

"Δεν είναι δική σου δουλειά, εντάξει; Δεν αντέχω άλλο, απλά τελείωνε το όλο αυτό γιατί άρχισε πραγματικά να με κουράζει. Γύρνα πάλι με τα κοριτσάκια σου και στην ζωούλα σου και στον κόσμο που το μόνο που σε νοιάζει είναι ο εαυτός σου. Μην μου το παίζεις ξαφνικά ότι νοιάζεσαι.Γιατί δεν σηκώνεσαι να φύγεις, ξέρεις υπάρχουν πολλά groopies εκεί έξω που σε θεωρούν θεό και μπορούν να σε ικανοποιήσουν, γιατί μόνο αυτά τα άτομα σου αξίζουν τέτοιος που είσαι. Το μόνο που σε νοιάζει είναι ο εαυτός σου- " και το χέρι του σηκώθηκε και με χαστούκισε. Αυτό δεν το περίμενα. Πραγματικά δεν το περίμενα. Κράτησα το μάγουλο μου και ένιωσα τα δάκρυα να έρχονται. Δάκρυα που δεν μπορούσα να πολεμήσω. Δεν μπορούσα να του κρατήσω κακία. Δεν μπορούσα να τον μισήσω γιατί ήξερα ότι τόση ώρα τον προκαλούσα για να τον φέρω έξω από τα ρούχα του. Απλά περίμενα να με διώξει.

Πότε δεν πίστευα ότι ήταν ικανός για κάτι τέτοιο. Απομακρύνθηκε αλλά αυτή την φορά δεν το πίστευε ούτε και εκείνος. Τα μάτια του ήταν σοκαρισμένα.

"Συγνώμη." ψιθύρισε. Κάτι στα μάτια του. Κάτι που δεν μπορούσα να εξηγήσω με έκανε να τον συγχωρέσω κατευθείαν.

"Λες και δεν ήσουν ικανός για κάτι τέτοιο." είπα και έκανα πάλι να φύγω. Είχαν γίνει τόσα πολλά που δεν άντεχα άλλο. Και δεν ήθελα να καταρρεύσω μπροστά του. Για μία ακόμα φορά με πρόλαβε και με σταμάτησε αλλά αυτή την φορά τα χείλη του κόλλησαν πάνω στα δικά μου. Ένα φιλί που περίμενα εδώ και τρεις ολόκληρους μήνες. Κάτι που χρειαζόμουν για να μου δώσει δύναμη.

"Είμαι ένας ανόητος. Ένας κόπανος. Συγνώμη." είπε πάλι. Δε μπορούσα να σταματήσω τα δάκρυα μου καθώς συνέχισα να τον φιλάω.

"Δεν θα το θυμάμαι αύριο. Έχω πιει τόσο πολύ που δεν θα θυμάμαι τίποτα είπα." και συνέχισα να τον φιλάω.

Και με αυτό απομακρύνθηκε μακριά μου και βγήκε έξω από το δωμάτιο.





Την επόμενη μέρα


Άκουσα το ξυπνητήρι μου να χτυπάει, ο ήχος ήταν διαπεραστικός, μου τρυπούσε τα αυτιά. Ένιωθα το σώμα μου βαρύ και το κεφάλι μου πονούσε. Πόσο μπορεί να ήπια χθες το βράδυ; Οι αναμνήσεις μου άρχισαν να επιστρέφουν, σαν χείμαρρος. Μπερδεμένες εικόνες και συναισθήματα με είχαν κατακλείσει. Ένιωσα ένα ζεστό σώμα δίπλα μου.
Προσπάθησα να θυμηθώ τις πιθανότητες να έκανα σεξ, το προηγούμενο βράδυ. Ήταν πολλές. Αναμνήσεις από άντρες που φλέρταρα και ίσως να προσπάθησα να κάνω κάτι παραπάνω μαζί τους, ήρθαν στο μυαλό μου. Σηκώθηκα και φόρεσα μία απλή μπλούζα πάνω από το γυμνό μου σώμα. Δεν με ενδιέφερε ποιος είχε πλαγιάσει χθες το βράδυ μαζί μου, έτσι κι αλλιώς δεν είχε πλέον σημασία.

Μετακινήθηκα προς την κουζίνα για να φτιάξω έναν δυνατό καφέ. Πραγματικά, το ποτό με είχε επηρεάσει πολύ άσχημα. Άκουσα τις τάβλες από το κρεβάτι μου να τρίζουν και έριξα μια ματιά από την πόρτα για να δω αν αυτός ο άντρας είχε ξυπνήσει. Τον είδα να απλώνει το χέρι του και να αρπάζει την φωτογραφία που είχα στο κομοδίνο. Η φωτογραφία μου με τον Jared από τότε που ήμασταν μαζί, δεν είχαμε τι να κάνουμε και τραβάγαμε αστείες φωτογραφίες με την κάμερα του φορητού μου υπολογιστή. Στην συγκεκριμένη, μου φιλούσε την μύτη. Ήταν η αγαπημένη μου. Σκέφτηκα τις πιθανότητες αυτός ο άντρας να νομίζει ότι είναι το αγόρι μου. Δεν έχουν πολλές κοπέλες, προσωπικές φωτογραφίες με τον Jared Leto..
Ασχολήθηκα πάλι με τον καφέ μου.
"Εμμ.. στην φωτογραφεία που κοιτάς.. ήμουν πολύ καλή φίλη με τον Jared.. ναι, είχαμε καλές σχέσεις.. μέχρι που έφυγε.. και.. ναι.. " φώναξα μπερδεμένα. Δεν ήξερα γιατί προσπαθούσα να δικαιολογηθώ σε αυτόν τον άγνωστο άντρα.
"Μήπως θέλεις να σου φτιάξω κάτι;" προσφέρθηκα. Δεν κοίταξα το πρόσωπο του, απλά τον άκουγα μέσα να σηκώνει το παντελόνι του και να ντύνετε.
"Ένα χυμό πορτοκάλι. Και να σε ρωτήσω, από πότε εσένα σε φιλάνε οι φίλοι σου στην μύτη; Μπας και με χρησιμοποίησες για να απατήσεις το αγόρι σου; Και ξέρω ότι είχες σχέση με τον Jared Leto, μην προσπαθείς να μου το κρύψεις.. Ξέρω πολλά πράγματα για εσένα." αυτή η φωνή..

Θα την αναγνώριζα παντού. Tο αίμα είχε κατεβεί από το κεφάλι μου. Το σώμα μου είχε κοκαλώσει, προσπάθησα να κινήσω τα δάχτυλά μου, αλλά είχαν μουδιάσει.
"Ellie, είσαι καλά;" η ανήσυχη φωνή του με έφερε στην πραγματικότητα.
"Τι στο διάολο κάνεις εσύ εδώ;" οι λέξεις κατάφεραν να βγουν με δυσκολία από το στόμα μου. Γύρισα και τον κοίταξα, το βλέμμα του ήταν σταθερό και μπερδεμένο.
"Κάποιο λάθος έχει γίνει." προσπάθησα να του ξεκαθαρίσω. Η φωνή μου έτρεμε, εκείνος κατευθύνθηκε προς το μέρος μου, ένιωσα τα μπράτσα του να τυλίγονται γύρω μου. Δεν μπορούσα να αντιδράσω. Τι είχα κάνει; Είχα μόλις καταστρέψει όλες τις ελπίδες μου και τις προσπάθειες που είχα καταβάλει όλον αυτόν τον καιρό. Τα πόδια μου δεν ακουμπούσαν το έδαφος και το σώμα μου είχε κολλήσει πάνω στο δικό του γυμνασμένο στέρνο. Με μετέφερε στο κρεβάτι και κάθισε δίπλα μου.
"Μην μου πεις ότι δεν θυμάσαι τίποτα..." με παρακάλεσε.
"Εξήγησε μου, η μνήμη μου έχει χαθεί από ένα σημείο και μετά." του απάντησα αδύναμα.
"Αυτή την στιγμή μου δίνεις την ευκαιρία να μην σε εκνευρίσω. Νομίζω ότι θα την εκμεταλλευτώ."
"Θέλω να μάθω τι έγινε." Επέμεινα, δεν το πιστεύω ότι ήταν μαζί μου.

Καθόταν λίγα μέτρα μακριά μου. Είχαμε έρθει τόσο κοντά χθες και εγώ δεν θυμάμαι τίποτα. Η υποψία να εκμεταλλεύτηκε την χθεσινή μου αισχρή κατάσταση μου πέρασε από το μυαλό. Όχι, δεν ήταν τέτοιος άνθρωπος. Τον είδα σκεφτικό. Δεν ξέρω τι έγινε αλλά πιθανόν να τον βασάνιζε. Οι άκρες των δαχτύλων μου ακούμπησαν το χέρι του παροτρύνοντας τον να ξεκινήσει. Με κοίταξε στα μάτια. Ένιωθα τους παλμούς μου να ανεβαίνουν καθώς το βλέμμα μου συναντήθηκε με το δικό του.

"Εγώ.." έκλεισε τα μάτια και πήρε μία βαθιά ανάσα "Ένιωθα ότι η ατμόσφαιρα με έπνιγε και έφυγα." μπορούσα να καταλάβω ότι πρόσεχε πολύ τα λόγια του.
"Τι σχέση έχει, με το ότι καταλήξαμε εμείς οι δύο στο κρεβάτι;" τον διέκοψα.
"Θα φτάσω και εκεί." είπε γρήγορα. "Βλέπεις, πήγα μία βόλτα. Όταν γύρισα ήσουν με έναν άλλον άντρα και φεύγατε. Ζήλεψα, δεν ήξερα τι έκανα.. και.. ναι, τον απομάκρυνα από εσένα, δεν ήθελα να σε εκμεταλλευτεί, και σε έφερα σπίτι σου με το αυτοκίνητο του Shannon. Σε κουβάλησα μέχρι πάνω για να σε βάλω για ύπνο. Μου φώναζες, με χτύπησες λίγο αλλά δεν έδωσα σημασία. Σκόπευα να σε αφήσω στο κρεβάτι σου και μετά θα περίμενα, να ξυπνήσεις για να σου απολογηθώ για την πράξη μου. Αλλά, όταν σε ακούμπησα πάνω στο κρεβάτι σου με τράβηξες από την μπλούζα και με φίλησες, προσπάθησα να αμυνθώ, όχι ότι δεν μου άρεσε, αλλά δεν ήθελα να κάνεις κάτι σε αυτή την κατάσταση μαζί μου. Ήθελα να το θέλεις και να σκέφτεσαι καθαρά." τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα.

Από σήμερα δεν πρόκειται να ξανά ακουμπήσω αλκοόλ στην ζωή μου. Υπόσχεση στον εαυτό μου.
"Και γιατί δεν με σταμάτησες;"
"Δεν μπορούσα να κάνω κάτι, Ellie πραγματικά μου είχες λείψει. Το είδα σαν ευκαιρία, αλλά πραγματικά σου ζητώ συγγνώμη. Δεν είμαι καλύτερος από εκείνον εκεί τον λιγούρη που προσπάθησε να σε ρίξει στο κρεβάτι. Συγνώμη για όλα. " τα μεγάλα του μπλε μάτια, ήταν ειλικρινή. Αλλά είναι τόσο καλός ηθοποιός δεν ξέρω αν πρέπει να τον πιστέψω ή όχι.
"Τόσα πολλά για να επεξεργαστώ." μουρμούρισα "Σε παρακαλώ, ντύσου και φύγε." ακόμα και να μου έλεγε αλήθεια η κατάσταση αυτή με σκότωνε.
"Όχι, έψαχνα τόσες ευκαιρίες για να σου μιλήσω και δεν θα χάσω και αυτή." είπε με πείσμα.
"Προσωπικά, δεν είμαι σε κατάσταση να κάνω αυτή την συζήτηση... Θα πάω να κάνω ένα μπάνιο." δήλωσα και σηκώθηκα από το κρεβάτι με δυσκολία. "Εσύ, κάνε ότι θέλεις." μετάνιωσα την ώρα και την στιγμή που το είπα, αλλά δεν το πείρα πίσω.
"Εντάξει." τον είδα να είναι πάλι σκεφτικός. Η θέα του χωρίς μπλούζα ήταν ακόμα εντυπωσιακή.

Έφυγα από το δωμάτιο και πήγα στο μπάνιο. Γέμισα την μπανιέρα με καυτό νερό και έριξα λίγο από το αφρόλουτρο μου και βυθίστηκα μέσα, αφήνοντας τα εξωτικά αρώματα από το αφρόλουτρο να με ταξιδέψουν. Γιατί πρέπει να είμαι τόσο αδύναμη. Το μόνο που θέλω είναι να είμαι μαζί του, αλλά ο φόβος τον να τον χάσω για ακόμα μία φορά με είχε κυριεύσει. Δεν ξέρω πλέον τι νιώθει για εμένα. Άφησα τις σκέψεις μου να με βασανίζουν και προσπάθησα να βρω μία λογική εξήγηση, το αποτέλεσμα ήταν πάντα το ίδιο. Τον αγαπούσα.

Άκουσα την πόρτα να ανοίγει. Κοίταξα προς το μέρος της και αυτόματα κάλυψα τα πιο ευαίσθητα μου σημεία.
"Φύγε!" του φώναξα καθώς εμφανιζόταν από την πόρτα. Τον είδα να μπαίνει μέσα στο μπάνιο. Έπιασα το πρώτο πράγμα που άγγιξα και του το πέταξα.
"Έξω" του φώναξα πάλι, το απέφυγε με ευκολία και γέλασε.
"Ναι, λες και είναι η πρώτη φορά που σε βλέπω γυμνή. Πίστεψε με, θυμάμαι κάθε σχεδόν λεπτομέρεια του σώματος σου." μου είπε πονηρά και μου έκλεισε το μάτι.
"Jared! Γιατί δεν κάνεις μία φορά αυτό που σου λέω;" του φώναξα ενοχλημένα. Το απολάμβανε.
"Μα μου είπες, εσύ κάνε ό,τι θες. Το οτιδήποτε περιλαμβάνει τα πάντα ξέρεις. Ακόμα και το να σε κάνω μπάνιο" μου αντιγύρισε και χαμογέλασε. 

Δεν του απάντησα. Τύλιξα σιωπηλά τα χέρια μου γύρω από τον εαυτό μου καθώς του έκανα χώρο. Θυμήθηκα τις μέρες που έμενα σπίτι του και συνηθίζαμε να κάνουμε μπάνιο μαζί. Χαμογέλασα. Μπήκε μέσα στην μπανιέρα. Άρχισε να μου χαϊδεύει την πλάτη όπως έκανε παλιά.
"Τι σκέφτεσαι;" μου ψιθύρισε.
"Είναι απαραίτητο να σου πω;"
"Καλά, δεν πειράζει." μου είπε ήρεμα.
"Θυμήθηκα τις παλιές μέρες. Έχουν περάσει μόνο μερικοί μήνες από τότε και όμως φαίνεται τόσο μακριά." η νοσταλγία στην φωνή μου ήταν ευδιάκριτη.
"Μπορούμε να ξαναπροσπαθήσουμε ξέρεις..."
"Όχι, καλύτερα έτσι."
"Εμένα δεν μου αρέσει αυτή η κατάσταση."
"Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να κάνω πάντα ό,τι σου αρέσει."
"Μα το θέλεις και εσύ."
"Δεν είπα κάτι τέτοιο από όσο θυμάμαι."
"Ellie, γιατί το κάνεις αυτό;"
"Εσύ γιατί το κάνεις αυτό;"
"Εγώ, σ'αγαπώ ακόμα. Ποτέ δεν σταμάτησα."
"Ναι, για αυτό ήρθες με την γκόμενα στο πάρτι γενεθλίων μου."
"Ήταν απλά μία φίλη."
"Ε, και εγώ πηδιόμουν με φίλους, είχαμε πολύ καλές φιλικές σχέσεις."
"Αυτή η συνήθεια σου, το να καταστρέφεις την στιγμή." μουρμούρησε
"Δεν υπάρχει κάποια στιγμή για να καταστρέψω."
"Γιατί δεν μπορείς να δεχτείς ότι σε αγαπάω."
"Γιατί δεν μπορείς να δεχτείς το όχι"
"Γιατί δεν μου έχεις πει όχι ακόμα. Το ξέρω ότι νιώθεις πράγματα για εμένα. Όπως νιώθω και εγώ."
"Jared.."
"Πες μου τι φοβάσαι." με ήξερε τόσο καλά. Κράτησα την αναπνοή μου.
"Toν ίδιο μου τον εαυτό.." ψιθύρισα.
"Όσο είμαι δίπλα σου, δεν θέλω να φοβάσαι τίποτα."
"Αυτό είναι το θέμα. Ότι δεν είσαι. Έζησα τους χειρότερους μήνες τις ζωής μου και δεν ήσουν."
"Άσε με να επανορθώσω."
"Δεν μπορώ. Γιατί θα σε χάσω πάλι."
"Αν σου υποσχεθώ ότι θα φύγω από την ζωή σου.. σύντομα;"
"Ίσως, να μπορώ να συμβιβαστώ με αυτή την υπόσχεση." χαμογέλασα που χρησιμοποίησε την λέξη σύντομα. Σε άλλες περιπτώσεις θα την μισούσα. Άλλα, όχι τώρα.
"Τότε, είμαστε μαζί;" με ρώτησε.
"Όχι βέβαια. Δεν υπάρχει περίπτωση να βάλω μία τέτοια ταμπέλα."
"Οπότε δεν είμαστε μαζί." απογοητεύτηκε.
"Κοίτα, εμείς θα ξέρουμε ότι είμαστε κάτι παραπάνω από φίλοι. Αλλά στους άλλους θα λέμε ότι δεν ξέρουμε τι έχουμε."
"Άρα, είμαστε μαζί." κατέληξε.
"Όχι." του απάντησα.
"Κοίτα, αποφάσισε και μόλις το ξεκαθαρίσεις και εσύ πες μου."
"Εντάξει..."
Τα χείλη του άγγιξαν ευγενικά την βάση του λαιμού μου.
"Πάντως εγώ, θα ξέρω ότι είμαστε μαζί." μου ψιθύρισε.
"Jared..."
"Δεν θέλω κουβέντα."
"Ωραία, μπορούμε να πάμε στο κρεβάτι τώρα; Δεν θυμάμαι τίποτα από το χθεσινό βράδυ και είσαι ο μόνος που μπορείς να μου το ανανεώσεις"

Άκουσα το σιγανό του γέλιο και η καρδιά μου χτύπησε δυνατά.Τον είδα να σηκώνετε και να πιάνει μία πετσέτα. Κατευθύνθηκε προς το μέρος μου, με βοήθησε να σηκωθώ και έπειτα με τύλιξε με την πετσέτα. Αφού με πήρε αγκαλιά κόλλησε τα χείλη του πάνω στα δικά μου και έπειτα με βήματα μπερδεμένα βάλαμε προορισμό την κρεβατοκάμαρα.

Με ακούμπησε απαλά πάνω στο κρεβάτι. Αλλά τα μάτια του ήταν θλιμμένα. 

"Ellie, πρέπει να σου πω κάτι." είπε, η φωνή του δεν ακούστηκε καλά καλά. Δεν είπα τίποτα απλά περίμενα. 

"Χθες το βράδυ...." δεν συνέχισε. Για μια στιγμή το σκέφτηκε και μετά ξαναμίλησε. "χθες το βράδυ έχασα τον έλεγχο και σε χτύπησα." είπε. Δεν θυμόμουν αυτή την λεπτομέρεια. 

"Jared, ας κάνουμε ότι οι 3 τελευταίοι μήνες δεν υπήρξαν ποτέ; Εντάξει; Και οι δύο κάναμε πράγματα που δεν είμαστε περήφανοι για αυτά. Ας τα ξεχάσουμε." είπα κι τον φίλησα. Δεν μπορούσα να βλέπω την θλίψη στα μάτια του. Εκείνος ανταποκρίθηκε αλλά ξέραμε και οι δύο ότι τίποτα δεν ήταν το ίδιο πια.