Κεφάλαιο 4ο: Popcorn ( Μέρος Α')

Popcorn

"Ουοου.." ήταν το μόνο που μπόρεσα να προφέρω καθώς έπεσα ξεψυχισμένα στο κρεβάτι. Προσπάθησα να επαναφέρω την αναπνοή μου στο φυσιολογικό. Ο Shannon ακολούθησε το παράδειγμα μου.
"Είσαι καλός..." είπα λαχανιασμένα.
"Το ξέρω" μου απάντησε περήφανα. Τον έσπρωξα παιχνιδιάρικα και γέλασε.
"Πρέπει να φύγω. Θα βρεθούμε το βράδυ;" με ρώτησε και σηκώθηκε από το κρεβάτι. Γύρισα το σώμα μου προς το μέρος του και τον κοίταξα από πάνω εως κάτω, ήταν ακόμα γυμνός.
"Το ξέρω αυτό το βλέμμα. Είμαι μεγάλος άνθρωπος, δεν αντέχω άλλο." μου είπε κοροϊδεύτηκα. Τον κοίταξα με δυσπιστία. Σήκωσε τα ρούχα του και άρχισε να ντύνετε. "Έχουμε πρόβα! Και αν δεν πάω να ετοιμαστώ γρήγορα θα αργήσω." στραβομουτσούνιασα.
"Καλά." γκρίνιαξα. "Θα τα πούμε το βράδυ τότε;"
"Να με πάρεις τηλέφωνο σε μερικές ώρες, να κανονίσουμε." μου είπε καθώς έβαλε την μπλούζα του. Ήρθε κοντά μου και με δάγκωσε παιχνιδιάρικα στον λαιμό. Άρχισα να γελάω και απομακρύνθηκε.
"Τα λέμε το βράδυ μικρή!" είπε και έφυγε από το δωμάτιο. Άκουσα την πόρτα να κλείνει και σηκώθηκα από το κρεβάτι.

Ανοιγόκλεισα τα μάτια μου γρήγορα. Μόλις είχα κάνει σεξ με τον Shannon Leto και ήταν.. απίστευτο. Και όμως κάτι έλειπε...
Την υπόλοιπη μέρα την πέρασα στο σπίτι. Αποφάσισα να τελειώσω τις υποχρεώσεις μου και να ασχοληθώ λίγο με τον εαυτό μου.

Αφού τελείωσα το μπάνιο μου, έφτιαξα λίγο καφέ και πληκτρολόγησα τον αριθμό του Frank.
"Ναι;" ακούστηκε η ήρεμη του φωνή στο ακουστικό.
"Frank;"
"Πού στο διάολο ήσουν χθες; Σε έχασα για 10 δευτερόλεπτα από τα μάτια μου και εξαφανίστηκες!"
"Εμμ.. σχετικά με αυτό. Χίλια συγνώμη θα επανορθώσω! Προέκυψε κάτι και έπρεπε να φύγω." προσπάθησα να του κρύψω την αλήθεια.
"Τουλάχιστον είναι καλός;" χαμένος κόπος.
"Γιατί πράγμα μιλάς;" κρυβόμουν πίσω από το δάχτυλό μου. Αυτό ακριβώς έκανα.
"Είδες; Γνώρισες κάποιον! Που κάνει και καλό σεξ!" με πείραξε.
"Άντε και στο διάολο!" του είπα ενοχλημένα.
"Και πάλι δεν θα με ξεφορτωθείς! Στο ίδιο καζάνι θα βράζουμε!" μου είπε και άρχισε να γελάει. " Δεν μου είπες. Ξαναείδαμε τον Jared; Παρτάκι με τους Leto;" τώρα πραγματικά νευρίασα.
"Καληνύχτα." είπα και του έκλεισα το τηλέφωνο στα μούτρα.

Το ήξερα ότι με πείραζε αλλά ενοχλήθηκα όταν είπε για τον Jared. Εξάλλου, ο τύπος ούτε να με βλέπει δεν θέλει! Προσπάθησα να ξεχαστώ. Τσέκαρα τα e-mail μου, μου είχαν στείλει λίγη δουλειά από την εταιρία. Άρχισα να δουλεύω μέχρι που η ώρα πήγε οκτώ το βράδυ. Ίσως ήταν καιρός να ενοχλήσω τον Shannon.

Χαμογέλασα πριν πληκτρολογήσω τον αριθμό του. Τον είχα περάσει στην μνήμη του κινητού μου το προηγούμενο βράδυ.
"Παρακαλώ;" ακούστηκε η βαθιά φωνή του.
"Shannon;"
"Ellie! Ισχύει για σήμερα έτσι;"
"Ναι, για αυτό σε πείρα. Τελικά τι θα κάνουμε;" ρώτησα
"Θέλεις να έρθεις σπίτι μου; Θα είναι και τα παιδιά από το συγκρότημα!" πρότεινε.
"Δεν ξέρω.." είπα διστακτικά.
"Θα δούμε ταινία. Κερνάω ποπκόρν." χαμογέλασα, δεν μπορούσα να του αρνηθώ.
"Μα ο αδερφός σου;"
"Θα είναι μια χαρά."
"Εντάξει." απάντησα.
"Ωραία μικρή. Σε μία ώρα θα περάσω να σε πάρω." γιατί όλοι μου δίνουν τόσο λίγο χρόνο;
"Ανυπομονώ." απάντησα γλύκα και κλείσαμε το τηλέφωνο.

Πήγα στην ντουλάπα μου και έψαξα για κάτι της προκοπής να βάλω. Κατέληξα σε ένα μαύρο φανελάκι με μία ελαφρός φαρδιά μπλούζα που έπεφτε στον ώμο σε χρώμα βαθύ μπλε. Ένα σκούρο τζιν σορτσάκι και από κάτω ένα ζευγάρι μποτάκια. Βάφτηκα απλά με λίγο eyeliner στα μάτια και ένα ελαφρός κόκκινο κραγιόν στα χείλη μου. Μετά από λίγη ώρα το κουδούνι χτύπησε. Άρπαξα το τζάκετ μου και κατέβηκα κάτω.

Ο Shannon με περίμενε και κοίταζε αμήχανα τριγύρω του. Άφησα ένα γλυκό φιλί στο μάγουλο του.
"Προς τι όλη αυτή η αμηχανία;"
"Να, εκεί θα είναι αρκετός κόσμος.. Και δεν ξέρω.. απλά.. εγώ...και όλα γίνονται αρκετά γρήγορα..." φοβόταν. Το έβλεπα στα μάτια του.
"Ηρέμησε! Αν είναι για αυτό που νομίζω, δεν αφορά κανέναν άλλο εκτός από εμάς τους δύο. Εξάλλου από πότε είναι κακό να κάνεις σεξ;"
"Σωστό και αυτό" πήρε μία βαθιά ανάσα.
"Ωραία, είμαι καλά. Πάμε." είπε και με τράβηξε προς μία μηχανή.. το μόνο που ένιωθα ήταν τρόμος και το σώμα μου να αρνείται να κινηθεί.
"Shannon... Όσο και να σε εκτιμάω.. Δεν ανεβαίνω σε μηχανή." είπα τρομαγμένα.
"Χθες το βράδυ δεν είχες πρόβλημα." είπε ειρωνικά.
"Χθες το βράδυ δεν ήξερα τι έκανα."
"Αυτό, είναι μια μεγάλη αλήθεια." χαμογέλασε στην σκέψη. "Με εμπιστεύεσαι;"
"Όχι;"
"Ωραία, τότε θα πάω πίσω και θα στείλω τον Jared να έρθει να σε πάρει με το αυτοκίνητο."
Χωρίς δεύτερη κουβέντα ανέβηκα πάνω στην μηχανή. Μου έδωσε ένα κράνος.
"Αν μας σκοτώσεις.. θα σε σκοτώσω!" είπα φοβισμένα.
"Μα θα είμαστε ήδη νεκροί!" με κορόιδεψε και ξεκίνησε την μηχανή.

Παρά την μεγάλη ταχύτητα, οδηγούσε καλά. Ένιωθα την αδρεναλίνη να κυλάει στις φλέβες μου. Μετά από λίγα λεπτά βρισκόμασταν έξω από το σπίτι του. Έβγαλα το κράνος και του το έδωσα. Μου χαμογέλασε και με τράβηξε προς την πόρτα.

Το σπίτι αυτή την φορά ήταν φωτισμένο και διέκρινα το γκαζόν την ξύλινη πόρτα τον χαμηλό φωτισμό από τα παράθυρα. Ο Shannon άνοιξε την πόρτα και μπήκαμε μέσα σε ένα μικρό δωμάτιο με δύο πόρτες. Αναγνώρισα την μία, οδηγούσε στο σαλόνι. Η άλλη νομίζω οδηγούσε στην κουζίνα. Μου έβγαλε το τζάκετ, το κρέμασε στον καλόγερο από ξύλο κερασιάς που βρισκόταν πίσω από την πόρτα. Του χαμογέλασα και τον ευχαρίστησα και με τράβηξε πιο βαθιά μέσα σε αυτό το δωμάτιο που υπήρχε μία άλλη πόρτα.
"Η αίθουσα προβολών" μου είπε και άνοιξε την πόρτα αφήνοντας με να περάσω. Κατέβηκα μερικά σκαλάκια και βρέθηκα σε ένα αρκετά μεγάλο δωμάτιο, ντυμένο με σκούρα κόκκινη ταπετσαρία ώστε να θυμίζει αίθουσα κινηματογράφου. Ένα μεγάλο άσπρο πανί, κάλυπτε το απέναντι από εμένα τοίχο και μερικές πολυθρόνες στεκόντουσαν αντικριστά του. Στα αριστερά, υπήρχαν μακριές κουρτίνες, που οι άκρες τους, χάιδευαν απαλά την επιφάνεια του πατώματος. Ευχήθηκα να είχα και εγώ κάτι τέτοιο στο σπίτι μου.

Μέσα στην αίθουσα υπήρχαν αρκετά άτομα που δεν γνώριζα, μαζί με κάποιον που εύχομαι να μην το είχα κάνει ποτέ. Τον είδα να είναι ξαπλωμένος σε ένα από τα καναπεδάκια, οι καφετί παντόφλες του έκαναν την διαφορά. Δεν με είχε δει, κρατούσε ένα μεγάλο μπολ με ποπκόρν και σιγά-σιγά άδειαζε το περιεχόμενο του. Ήθελα να γελάσω με το θέαμα αλλά δεν το έκανα.

Ο Shannon με τράβηξε στην αγκαλιά του και με πήγε προς το μέρος όλων αυτών των ανθρώπων που τώρα με κοιτούσαν με περιέργεια. Κοίταξα πάλι τον Jared.
"Ellie," με το άκουσμα του ονόματος μου το κεφάλι του Jared γύρισε και με κοίταξε έκπληκτος. "από εδώ, ο Tomo, ένας άστεγος τύπος που ταΐζουμε, και η Vicky" μου έδειξε έναν τύπο με μακριά μαύρα μαλλιά και ένα γλυκό μουσάκι, ο οποίος κοιτούσε τον Shannon σαν ειρωνικά, μαζί με μία κοπέλα, αρκετά μικροκαμωμένη, με μαύρα μαλλιά και αφέλειες. Τα μάτια της ήταν μεγάλα και γαλάζια και με κοιτούσαν γλυκά.
"Χαίρω πολύ," χαμογέλασα και έτεινα το χέρι μου να τους χαιρετήσω. Με χαιρέτησαν και συνέχισε τις συστάσεις.
"Αυτός είναι ο Tim και η κοπέλα του η Venia." ο Tim ήταν από αυτούς τους άντρες που νόμιζες φαινόταν σκληρός αλλά τα μάτια του ήταν παιδικά και ντροπαλά, η Venia από την άλλη φώναξε 'MARSHUGS' και τύλιξε τα χέρια της πάνω μου σε μία σφιχτή αγκαλιά. "Η Venia είναι αδερφή του Tomo." με ενημέρωσε ο Shannon και χαμογέλασε καθώς η Venia με άφησε και πήγε πάλι δίπλα από τον Tim, ο Τim έμπλεξε τα δάχτυλα του μαζί με τα δικά της και με το άλλο του χέρι, την χάιδεψε γλυκά στο πρόσωπο. Κατέπνιξα ένα γελάκι.

"Τον Jared, τον ξέρεις ήδη." μου είπε κοροϊδευτικά ο Shannon. Πήγα προς το μέρος του Jared. Τα μεγάλα μπλε του μάτια με κοίταξαν με ενόχληση.
"Πάλι εσύ εδώ;" με ρώτησε και έφαγε άλλη μία χούφτα ποπκόρν.
"Ελπίζω να ευχαριστήθηκες τα σαράντα χρόνια ζωής σου χωρίς εμένα, γιατί τώρα δεν θα με ξεφορτωθείς εύκολα." του πέταξα με κακία.
"Είναι θέμα χρόνου να σε βαρεθεί." μου αντιγύρισε.
"Αυτός; ναι, μπορεί... Άλλος είναι το θέμα... " του έριξα ένα βλέμμα γεμάτο νόημα. Με αγνόησε και ξανακοίταξε τα ποπκόρν του, σαν να μην του μίλησα καθόλου. Το ήξερα ότι είχε εκνευρίσει, το ένιωθα και το ευχαριστιόμουν.

Πήγα πάλι στον Shannon και πήραμε θέση. Τα φώτα έκλεισαν και η ταινία άρχισε. Δεν παρακολούθησα καθόλου, κοιτούσα τριγύρω μου και προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω στο που βρισκόμουν.

Αν το πάρουμε αντικειμενικά ο μόνος που παρακολουθούσε ήταν ο Jared. Η Venia με τον Tim πείραζαν ο ένας τον άλλον, ο Tomo με την Vicky κοιτούσαν ο ένας τον άλλον, εγώ με τον Shannon, κοροϊδεύαμε τους γύρω μας. Γελάγαμε σε όλη την διάρκεια της ταινίας, ο Jared μας έκανε παρατήρηση κάθε δέκα λεπτά αλλά μετά κοίταγε ατάραχος την ταινία του. Είχα καιρό να διασκεδάσω τόσο. Μόλις οι τίτλοι τέλους έπεσαν ο Jared άνοιξε πάλι τα φώτα και μας κοίταξε άγρια. Εμείς βάλαμε τα γέλια πάλι. Τον είχαμε εκνευρίσει πολύ, αλλά δεν μίλησε... απλά μας έριχνε δολοφονικές ματιές. Και συγκεκριμένα σε εμένα. Αυτό με έκανε να το διασκεδάζω ακόμα πιο πολύ...