Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Κεφάλαιο 10ο: la nuit du chasseur


La nuit du chasseur

Σημείωμα συγγραφέα: Η ερωτική σκηνή προφανώς να είναι πολύ ελλειπή από την στιγμή που προσωπικά δεν είχα ποτέ κάποια παρόμοια εμπειρία. Ευχαριστώ για την κατανόηση.



Όλα τα φώτα ξαφνικά έσβησαν. Ένιωσα τρόμο καθώς τα μάτια μου ήταν ανίκανα να δουν μέσα στο σκοτάδι...

Έβγαλα το κινητό μου προσπαθώντας να χρησιμοποιήσω το φως της οθόνης.
"Jared;" η ησυχία μέσα στο σπίτι με τρόμαζε. Περπάτησα αργά με προορισμό να ανέβω στον επάνω όροφο. Ένιωσα την αδρεναλίνη να κυλάει στο αίμα μου.

"Jared; Που στο διάολο είσαι;" αναπήδησα ελαφρά καθώς η οθόνη του κινητού μου άναψε και δονίστηκε ολόκληρο μέσα στο χέρι μου. Κάποιος μου είχε στείλει μήνυμα.

Θέλω να παίξουμε ένα παιχνίδι...
Θα σου κάνω μία αναφορά των πραγμάτων. Είμαι ο κυνηγός. Είσαι το θήραμα μου.
Μερικές φορές το σκοτάδι είναι καταφύγιο, άλλες φορές κρύβει κινδύνους. Το καταφύγιο σου είναι το υπνοδωμάτιο στον επάνω όροφο.
Η πορεία μέχρι εκεί θα είναι δύσκολη.
Πίστεψε με.
Καλύτερα κρύψου και μην μου το κάνεις πιο εύκολο από ότι είναι.
Αν φτάσεις στο δωμάτιο πριν σε πιάσω κερδίζεις και οι ρόλοι μας αλλάζουν...
Αν όχι.....



Ένιωσα ένα ρίγος να διαπερνά την σπονδυλική μου στήλη. Στάθηκα μερικές στιγμές προσπαθώντας να συνηθίσω το σκοτάδι. Ήθελε παιχνιδάκια..
Απενεργοποίησα το τηλέφωνο μου γρήγορα και άρχισα να τρέχω στις μύτες των ποδιών μου. Πήγα στην κουζίνα. Θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε αλλά ένιωθα ότι εκεί θα ήταν ασφαλές. Επέτρεψα στα ένστικτό μου να κατακλείσει. Πήγα στην άκρη του πάγκου και κρύφτηκα στην γωνία του δωματίου.

"Τουλάχιστον δεν το κάνεις εύκολο για εμένα." τον άκουσα να λέει Ήταν κοντά. Αδρεναλίνη κυλούσε στις φλέβες μου, οι παλμοί μου είχαν αυξηθεί. Ένιωθα κρύο ιδρώτα να λούζει το σβέρκο μου. Φοβόμουν. Τα βήματα του πλησίαζαν. Κράτησα την αναπνοή μου. Προσπάθησα να καταλάβω που βρισκόταν ακριβώς. Δεν τα κατάφερα. Είδα μία σκιά μέσα στην κουζίνα.

"Το ξέρω ότι είσαι εδώ. Σε ακούω." τον άκουσα να λέει. "Το νιώθω." ένας ψίθυρος γλυκός έσπαζε την σιωπή της νύχτας. Ένα ακόμα ρίγος με διαπέρασε, μπορεί και να έτρεμα. Δεν είμαι σίγουρη.
Το μόνο που ήθελα ήταν να φύγω από την κουζίνα. Αν έμενα κι άλλο εδώ μέσα θα με έβρισκε. Ήταν θέμα χρόνου. Ήταν στην άλλη γωνία και τσέκαρε τα ντουλάπια. Περίμενα την κατάλληλη στιγμή και μόλις έσκυψε για ακόμα μία φορά ξεπετάχτηκα από την θέση μου και έτρεξα στις μύτες των ποδιών πάλι, ευχόμενη να μην με ακούσει. Βγήκα έξω από το δωμάτιο. Έφτασα στις σκάλες και έκανα να τις ανέβω και τότε τον άκουσα από πίσω μου. Το γρήγορο βήμα του αντηχούσε μέσα στην ησυχία. Το δωμάτιο ήταν στο τέλος του διαδρόμου. Ανέβηκα και προσπάθησα να πάω λίγο πιο γρήγορα. Ήμουν μερικά μέτρα από την πόρτα.

Τότε το χέρι του τυλίχτηκε γύρω από την μέση μου φέρνοντας με πάνω του. Μια πνιχτή κραυγή βγήκε από τα χείλη μου, η κίνηση ήταν απότομη. Με έσπρωξε πάνω στον τοίχο σχεδόν βίαια. Έχασα.

"Υπερβολικά εύκολο τελικά." ψιθύρισε. Ακούμπησε τα χείλη του στην βάση του λαιμού μου και άφησε μερικά υγρά φιλιά εκεί. Ήταν σαν ανακούφιση τα δροσερά του χείλη πάνω στο ζεστό δέρμα μου. Μετέφερε τα χείλη του προς το αυτί μου και δάγκωσε ελαφρά τον λοβό μου.
"Τώρα τι θα κάνουμε με εσένα;" με ρώτησε. Δεν περίμενε απάντηση. Με σήκωσε στα χέρια του και με μετέφερε μέσα στο δωμάτιο. Με έριξε πάνω στο κρεβάτι. Τα χείλη του βρέθηκαν πάλι στο λαιμό μου. Αναστέναξα απαλά. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πιο γρήγορα. Χάιδεψε την περιοχή της μέσης μου και με μία κίνηση μου έβγαλε την μπλούζα. Όλα γινόντουσαν τόσο γρήγορα. Είχε τον πλήρη έλεγχο. Κράτησε τους καρπούς μου ευγενικά και τους τοποθέτησε στο προσκέφαλο του κρεβατιού. Ένιωσα το κρύο μέταλλο και άκουσα τον ήχο από τις χειροπέδες.

"Το είχες κανονισμένο όλο αυτό; Γιατί οι χειροπέδες είναι πάνω στο κρεβάτι;" ρώτησα ενοχλημένα. Ήθελα να συμμετέχω!

"Πρώτος κανόνας. Δεν μιλάς αν δεν σου δώσω την άδεια, αλλιώς θα με αναγκάσεις να σε φιμώσω." δεν αστειευόταν και αυτό με ενθουσίαζε...

Κράτησα την αναπνοή μου. Δεν μπορούσα να κινηθώ και το ξέρω ότι δεν θα με άφηνε τόσο απλά...
Κοίταξα τα μάτια του. Το βλέμμα του κυνηγού. Έλαμπαν από ευχαρίστηση και λαχτάρα. Ένιωθα το σάλιο μου να με πνίγει. Τον χρειαζόμουν.

Στάθηκε μερικές στιγμές και με παρατηρούσε. Πέρασε την γλώσσα του πάνω από τα χείλη του υγραίνοντας τα. Με ξανά στα μάτια. Περίμενε την άδεια μου. Ήξερα ότι δεν θα έκανε τίποτα αν δεν του το επέτρεπα. Χαμογέλασα.

Με φίλησε ξανά, ύστερα απομακρύνθηκε. Ένιωσα την υγρή και ζεστή του γλώσσα πάνω στην γυμνή μου σάρκα. Αναστέναξα πάλι και η αναπνοή μου έγινε πιο γρήγορη. Ξεκίνησε από την βάση της κοιλίας μου κατευθύνθηκε προς τον λαιμό μου. Tα χείλη του άγγιξαν ελαφρά τα βλέφαρα μου. Με φίλησε πάλι στα χείλη μέχρι κάθε απόθεμα αέρα μέσα μου να εξαντληθεί. Ένιωθα την υγρασία ανάμεσα στα πόδια μου να έχει αρχίσει να αυξάνετε. Τα δάχτυλα του ταξίδεψαν σε όλο μου το σώμα αποφεύγοντας τα πιο ευαίσθητα σημεία μου, σύρθηκαν μέχρι το λάστιχο του παντελονιού με που με αργές και βασανιστικές κινήσεις μου αφαίρεσε. Και είχα μείνει εκεί, ανυπόμονη, μισόγυμνη και τρελαμένη από τον πόθο για εκείνον που προσπαθούσε με όποιον τρόπο μπορεί να με κάνει να φτάσω στα όρια μου...

"Jared..." μουρμούρισα

Τα γαλάζια του μάτια γυάλιζαν μέσα στο σκοτάδι. Επιθυμία. Περίμενα να μου δώσει την άδεια. Έπρεπε να παίξω με τους δικούς του κανόνες αν ήθελα να κερδίσω. Έγνεψε απλά.

"Μην το κάνεις πιο δύσκολο..." ικέτεψα.

Ήξερε ότι ήμουν στο έλεος του. Το απολάμβανε. Απομάκρυνε τα μαλλιά μου από τον λαιμό μου με ένα χάδι. Φίλησε το πίσω μέρος του αφτιού μου. Έγλειψε και δάγκωσε τον λοβό μου.


"Πες μου τι θέλεις.." ψιθύρισε.

"Εσένα." κλαψούρισα.

"Είμαι δικός σου." σκέφτηκα τα επόμενο λόγια μου ώστε να εξασφαλίσουν την ελευθερία μου.

"Δεν μπορώ να σου το περιγράψω. Αλλά μπορώ να στο δείξω." συνέχισε να με φιλάει στον λαιμό. Που και που ένιωθα τα δόντια του να σέρνονται πάνω στην σάρκα μου κάνοντας με να αναστενάζω. Ένιωθα ότι θα εκραγώ.

"Jared, σε παρακαλώ!" αν συνέχιζε έτσι θα έβαζα τα κλάματα. Ένα σαδιστικό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του, απομακρύνθηκε πάλι και απελευθέρωσε τα χέρια μου. Ανασηκώθηκα μπλέκοντας τα δάχτυλα μου στα μαλλιά του και τον φίλησα. Διέκοψα το φιλί μας για να του βγάλω την μπλούζα και να τον ξεκουμπώσω το παντελόνι. Τα χείλη του κόλλησαν πάνω στα δικά μου απαιτητικά, ανταποκρίθηκα.
Δεν ξέρω το πως, αλλά κατάφερα να βρεθώ από πάνω του. Το φιλί μας συνεχίστηκε. Οι γλώσσες ξεκίνησαν ένα ξέφρενο χορό. Μου αφαίρεσε το σουτιέν και προσπάθησα να του βγάλω το παντελόνι. Οι ταχύτητες ήταν πιο γρήγορες από πριν. Τώρα δεν είμαι δεμένη. Σταμάτησα αναζητώντας αέρα. Εκείνος συνέχισε στον λαιμό μου. Κατέβηκε πιο χαμηλά και δάγκωσε τις θηλές μου που ήταν σκληρές. Κι άλλη υγρασία... Με δάγκωσε απαλά. Βόγκηξα χαμηλά από ευχαρίστηση.

Ένιωσα τον ερεθισμό του. Ήταν έτοιμος για εμένα. Αφαίρεσα το παντελόνι του και το μποξεράκι του. Με κοίταξε στα μάτια μία τελευταία φορά πριν μου βγάλει το εσώρουχο. Έκλεισα τα μάτια μου καθώς βυθίστηκε μέσα. Αναστέναξα από ευχαρίστηση. Έγειρα το κεφάλι μου πίσω παραδίνονται τον εαυτό μου και τις αισθήσεις μου σε εκείνον.


Υ.Σ.: Αυτό το κεφάλαιο είναι αφιερωμένο ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στην Βένια. Bitch για όσα έχω περάσει εξαιτίας σου με τον Shannon. Have a nice day *evil laugh*

*runs to hide*

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)